هدف کلی این تحقیق، بررسی عوامل تاثیرگذار بر نگرش کشاورزان نسبت به مدیریت پایدار خاک کشاورزی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کشاورزان شهرستان دیواندره بود (N=7931). با استفاده از فرمول نمونهگیری کوکران تعداد 126 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند که برای اعتبار بیشتر یافتهها تعداد 165 پرسشنامه با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای با انتساب متناسب توزیع شد که در نهایت تعداد 150 پرسشنامه تکمیل گردید و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامهای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ تایید شد (α>0.7). تجزیه و تحلیل دادهها بهوسیله نرمافزار SPSSwin18 انجام شد. نتایج مقایسه میانگینها نشان داد که بین نگرش کشاورزان مورد مطالعه براساس شرکت در کلاسهای آموزشی و ترویجی و داشتن شغلی غیر از کشاورزی تفاوت معنیداری وجود دارد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین متغیرهای، میزان درآمد، سابقهکار زراعی، مقدار زمینهای کشاورزی، میزان سواد، میزان استفاده از رسانههای ارتباطی، میزان نگرانی از مسایل زیست محیطی، میزان انگیزه جهت شرکت در طرحهای حفاظت از محیط زیست، استفاده از نشریات آموزشی- ترویجی در زمینه کشاورزی و دانش مدیریت خاک با میزان نگرش کشاورزان رابطه مثبت و با متغیر تعداد قطعات اراضی رابطه منفی و معنیداری دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سه متغیر، میزان درآمد، دانش و میزان استفاده از رسانههای ارتباطی قادرند 7/67 درصد از تغییرات واریانس متغیر وابسته نگرش کشاورزان نسبت به مدیریت پایدار خاک کشاورزی را تبیین نمایند.